Strefa szefa – motywowanie pracowników

Richard Charles Nicholas Branson:  Klienci nie są najważniejsi, pracownicy są najważniejsi. Jeśli zadbasz o swoich pracowników, oni zatroszczą się o klientów

 

Dbanie o swoich pracowników to, w naszym przekonaniu, nie tylko godne wynagrodzenie w postaci dóbr materialnych, ale przede wszystkim troska i uważność we wzajemnych relacjach szef – podwładny.

Niedocenianie przez lidera zespołu tego aspektu kierowania jest najczęstszą przyczyną frustracji, konfliktów, biernego lub czynnego oporu pracowników, a w rezultacie demotywacji do należytego wykonywania obowiązków.

 

A przecież głównym zadaniem szefa jest motywowanie pracowników do jak najlepszej i odpowiedzialnej pracy. Wielu szefów wierzy, że istnieje jeden właściwy sposób do wywiązania się z tego obowiązku. I tu główna moc liderzy zespołów upatrują w pieniądzach, których przecież nie mają w wystarczających ilościach, a ich rozdawnictwo nie leży w interesie firmy. Tak jak nie ma takich samych ludzi, nie ma też jednego sposobu motywowania pracowników. Szef musi być przede wszystkim elastyczny i umieć oddziaływać na swoich podwładnych na wiele sposobów. W sytuacji przekazywania decyzji i egzekwowania poleceń szef powinien umieć robić to w stanowczy i dyrektywny sposób, ale bez naruszania godności i poczucia wartości podwładnych.

Systematyczne ocenianie oraz nagradzanie i karanie to jedne z najważniejszych narzędzi skutecznego motywowania pracowników. W Polsce pracownicy szczególnie cenią sobie jasność reguł gry, sprawiedliwość i konsekwencję w stosowaniu kar i nagród. Bardzo duże znaczenie ma też sposób przekazywania i trudnych i przyjemnych dla podwładnego decyzji szefowskich oraz równowaga w zauważaniu dobrych i gorszych momentów w pracy zespołu.

Szef ma codziennie okazje do motywowania pracowników podczas rozmowy.

 

Szybko przekazana informacja zwrotna zaraz po sytuacji, którą szef oceni, jako pozytywną lub negatywną jest najbardziej użyteczna. Przekazana w sposób okazujący szacunek buduje bezpieczną atmosferę pracy, w której błąd nie oznacza porażki, a jest przyczynkiem do rozwoju.

Jednak najważniejszą częścią motywowania pozafinansowego pracowników jest dzielenie się intencjami i powodami, dla których szef czegoś oczekuje od swoich podwładnych lub wprowadza zmiany. Pozbawiony tych informacji zespól niestety najczęściej przypisuje liderowi złe intencje, a w konsekwencji pracuje w atmosferze strachu i lęku przed przyszłością.